چهار سجده مانده به تو...

افق را دور می زنم...

آشناست این جای خالی،

با هر رعد خودی نشان می دهد...

شاید همین چند ساعت ظاهرا کوتاه...

ثانیه های لجباز، بازی بازی می کنند...

لابی کرده اند،

زیر چشمی مراقب یکدیگرند که مبادا دیگری دست از پا خطا کند و تکانی به خود بدهد....

رد نگاهم را می زنند...

عقربه ها...

گذر زمان شاید...

ثانیه ها...

دقایق...

هر ساعت...

روزها...

هفته ها...

فصل ها و فصل ها...

وشاید فروردین ها و فروردین ها...

شاید بی تابی باران بهاری،

یا شاید یک باد اردیبهشتی...

کور سو امیدی باشند،

برای نبش قبر اسمم...

و شاید باز هم چشمانم در آینه ی دلش دیده شد...

شاید...

شاید...

....

و هزاران شاید و شاید...

شاید مرحمی باشند،

برای دلم...

با دستمال گلدار کوچک دستی به آرزوهای خاک خورده ام می رسانم...

با ترنم باران...

با رقص قطره ها،

میخوانم...

آرام آرام...

...

..

.

بــــــــــهـــــــــــار فـــــــصـــــل شــــــاپـــــــرکــــــــــ هـــــــــاســـــــتـــــــــــ

 

                                                                                  ســـــــــمــــــــا

 

دلتنگ نوشت:شاپرکا تکن... تک تک... . خاصن... خاص خاص... خیلی خاص... .

دلتنگ نوشت: نیستن... . شاپرکا نیستن... هیچ جا.... !

دلتنگ نوشت: این نبودن طولانیمو ببخشید...!